Op naar het regenwoud: Puerto Quito!
Door: Annerieke Bouwman
Blijf op de hoogte en volg Annerieke
27 Januari 2013 | Ecuador, Quito
Hallo allemaal,
jullie moeten wel geduld hebben voor dat nieuwe verhaaltje he. Nou daar issie eindelijk dan!
Ga ik even 2 weken terug.. Naar de beklimming van de vulkaan Cotopaxi! Wat echt een geweldige ervaring was! De dag begon trouwens erg goed, ahum.. we hadden ons verslapen en werden 20 minuten van te voren wakker, maar we waren op tijd :). In de bus werd nog eens verteld dat het belangrijk was dat je goed voorbereid was voor de klim, omdat het zwaar kon zijn: dus goed eten en heeel veel drinken. Hmmm oke, we hadden echt bijna niets mee... Maar gelukkig konden we ergens onze voorraad inslaan! Verder begonnen ze er ook over dat bergbeklimmers naar Cotopaxi komen om te wennen aan de hoogte, op naar een hogere beklimmen. Oke... dat klonk alsof je erg getraind moest zijn.. Maargoed, aangekomen op 4500 m hoogte moesten (natuurlijk) alle vrouwen naar de wc. Moet zeggen dat ik nog nooit ergens heb geplast met zo´n bijzonder uitzicht en zoveel mensen naast elkaar hahaha. Maargoed tijd voor de klim, we liepen rustig en hielden soms pauze voor een slokje water en om van het GEWELDIG INDRUKWEKKENDE landschap te genieten, het was heel bizar, maanachtig.. Uiteindelijk de ¨top¨ bereikt, 5020 m! Naar beneden lopen ging stuk sneller, heb een stukje keihard gerend/gesprongen, vet grappig. maar had zoveel snelheid, was blij met de heuvel die er aan kwam.. Daarna was het tijd voor de mountainbiketocht naar beneden. Ook zo vet! Eenmaal beneden wou ik nog een keer haha.
Volgende dag vertrokken we naar het regenwoud, Puerto Quito! In de bus nog bij de buschauffeurs gezeten en een poging gedaan te communiceren. Toch wel lastig als je nog weinig spaans kan en zij praktisch geen engels... Maar heb wel begrepen dat we allemaal hele mooie ogen en een neus hebben haha. Aangekomen op onze bestemming keken we onze ogen uit, waaaauwie wat een heerlijke plek in de natuur (na al die uitlaatgassen in Quito). Het was een houten huis met hangmatten! En super chille slaapplekken, behalve de mijne... Boven in het stapelbed toch wel erg dicht bij het plafond. maar heb er heerlijk geslapen hoor! Ik werd elke dag weer met een glimlach wakker, kijkend naar buiten en te beseffen dat ik in het regenwoud was.
Tijdens deze week hier werd er werd het eten voor ons bereid, super lekker! 2x warm op een dag, en veel rijst natuurlijk. Als fruitliefhebber was ik hier ook helemaal op mijn plek, het was een soort fruitwalhalla. Elke dag krijgen we ook 1 of 2 fruitsapjes. moet zeggen dat toch niet alles even lekker is :p. maar ga niet klagen, want we werden verwend.
`s ochtends hadden we altijd een excursie en ´s middags de spaanslessen. De eerste dag vertelde een gids over de planten uit de omgeving en hebben we verschillende dingen geproefd, zo ook kaneelblaadjes jumm. daarna was het tijd om zelf chocolade te maken! Voor 1 reep chocolade zijn wel 30 cacaovruchten nodig! Om de werkelijke cacao zit trouwens echt super lekker vruchtvlees!
Uiteindelijk was de chocola af, echt wel anders dan ik gewend ben! en ik kan nou niet zeggen veel lekkerder.. Maar wel erg leuk om het zelf gemaakt te hebben! Dinsdags was het tijd om naar de fruitfarm te gaan, jeeeeeej. Zoooo veel fruit geproefd, heel veel lekkers, maar niet alles smaakte even goed. De bananen en de ananas zijn hier trouwens delicious.
´s woensdags hebben we zelf een ring en armbandjes gemaakt, leuk geworden! En donderdag zijn we naar de watervallen geweest! was een erg mooi tocht die kant op en eenmaal daar, heerlijk gezwommen. Er stond alleen wel een redelijke stroming, waardoor we niet zonder hulp terugkonden komen.. In het gebied zijn trouwens vet veel palmplantages, voor de ¨bio brandstof¨, wat helemaal niet ecologisch is. maargoed.
Dan over het grote avontuur van vrijdag, tuben!! Je gaat dan met een grote rubberen band de rivier af. Ik had er best wel zin in, was erg benieuwd! Met de leraar en de gids gingen we die kant op. Onderweg vertelde de gids Diego waar hij bijna was overleden... uhhm ja.. maak me nog banger (want de rivier zag er best heftig uit..). Maargoed dat schijnt zonder zwemvest te zijn geweest, maar het stelde me nog steeds niet op mijn gemak. We stapten ook nog eens bij redelijke stroming het water op. Ik moet zeggen dat ik het echt eng vond en hoopte dat ik het snel leuker zou gaan vinden. Maar helaas... Eenmaal in het water vond ik het doodeng! Ik voelde me weerloos in die watermassa en had niet echt het idee dat het peddelen hielp. Om het nog ¨spannender¨ te maken, viel ik van de band af. Nou ik raakte echt in paniek, dus was erg hard aan het gillen en HEEEELP etc. Was heel erg bang om met mijn benen tegen een rots aan te gaan, wat opzich best aannemelijk was wat kon gebeuren.
Heb dus die dag goed de kracht van het water ervaren..
Uiteindelijk veilig de kant bereikt en de rest van de ¨rit¨ aan Patrick de leraar vastgezeten. Nog steeds vond ik het doodeng... En het duurde me daarom ook echt te lang..
Eenmaal ¨thuis¨ vertelde Roos, Merel en ik over het tuben aan de andere 4 meiden. Van hun hoorde we ook dat ze hadden gelezen dat tuben super gevaarlijk was als je niet wist wat je aan het doen was, eigenlijk dus een beetje zoals wij... want ik begreep maar de helft van de spaanse uitleg. het water stond ook nog heel erg hoog, wat ook gevaarlijker scheen te zijn. Tijdens het tuben had ik hier nog naar gevraagd, en ze zeiden echt bij alles dat het niet gevaarlijk was enzo. Yeah right.. maargoed het was een hele ervaring dat kan ik je vertellen! te extreem voor mij.. ´s avonds nog met de leraren empanadas gekookt en gedanst.
Toen was het zaterdags weer tijd voor de terugkeer naar Quito. Eenmaal daar kregen we weer een warm welkom aan uitlaatgassen.. Welcome back.
Lieve mensen, mijn tijd zit er al weer bijna op (heb niet genoeg geld mee). Van de week volgt het verhaal van de avonturen in de jungle! En hopelijk wat foto´s.
Adios!
jullie moeten wel geduld hebben voor dat nieuwe verhaaltje he. Nou daar issie eindelijk dan!
Ga ik even 2 weken terug.. Naar de beklimming van de vulkaan Cotopaxi! Wat echt een geweldige ervaring was! De dag begon trouwens erg goed, ahum.. we hadden ons verslapen en werden 20 minuten van te voren wakker, maar we waren op tijd :). In de bus werd nog eens verteld dat het belangrijk was dat je goed voorbereid was voor de klim, omdat het zwaar kon zijn: dus goed eten en heeel veel drinken. Hmmm oke, we hadden echt bijna niets mee... Maar gelukkig konden we ergens onze voorraad inslaan! Verder begonnen ze er ook over dat bergbeklimmers naar Cotopaxi komen om te wennen aan de hoogte, op naar een hogere beklimmen. Oke... dat klonk alsof je erg getraind moest zijn.. Maargoed, aangekomen op 4500 m hoogte moesten (natuurlijk) alle vrouwen naar de wc. Moet zeggen dat ik nog nooit ergens heb geplast met zo´n bijzonder uitzicht en zoveel mensen naast elkaar hahaha. Maargoed tijd voor de klim, we liepen rustig en hielden soms pauze voor een slokje water en om van het GEWELDIG INDRUKWEKKENDE landschap te genieten, het was heel bizar, maanachtig.. Uiteindelijk de ¨top¨ bereikt, 5020 m! Naar beneden lopen ging stuk sneller, heb een stukje keihard gerend/gesprongen, vet grappig. maar had zoveel snelheid, was blij met de heuvel die er aan kwam.. Daarna was het tijd voor de mountainbiketocht naar beneden. Ook zo vet! Eenmaal beneden wou ik nog een keer haha.
Volgende dag vertrokken we naar het regenwoud, Puerto Quito! In de bus nog bij de buschauffeurs gezeten en een poging gedaan te communiceren. Toch wel lastig als je nog weinig spaans kan en zij praktisch geen engels... Maar heb wel begrepen dat we allemaal hele mooie ogen en een neus hebben haha. Aangekomen op onze bestemming keken we onze ogen uit, waaaauwie wat een heerlijke plek in de natuur (na al die uitlaatgassen in Quito). Het was een houten huis met hangmatten! En super chille slaapplekken, behalve de mijne... Boven in het stapelbed toch wel erg dicht bij het plafond. maar heb er heerlijk geslapen hoor! Ik werd elke dag weer met een glimlach wakker, kijkend naar buiten en te beseffen dat ik in het regenwoud was.
Tijdens deze week hier werd er werd het eten voor ons bereid, super lekker! 2x warm op een dag, en veel rijst natuurlijk. Als fruitliefhebber was ik hier ook helemaal op mijn plek, het was een soort fruitwalhalla. Elke dag krijgen we ook 1 of 2 fruitsapjes. moet zeggen dat toch niet alles even lekker is :p. maar ga niet klagen, want we werden verwend.
`s ochtends hadden we altijd een excursie en ´s middags de spaanslessen. De eerste dag vertelde een gids over de planten uit de omgeving en hebben we verschillende dingen geproefd, zo ook kaneelblaadjes jumm. daarna was het tijd om zelf chocolade te maken! Voor 1 reep chocolade zijn wel 30 cacaovruchten nodig! Om de werkelijke cacao zit trouwens echt super lekker vruchtvlees!
Uiteindelijk was de chocola af, echt wel anders dan ik gewend ben! en ik kan nou niet zeggen veel lekkerder.. Maar wel erg leuk om het zelf gemaakt te hebben! Dinsdags was het tijd om naar de fruitfarm te gaan, jeeeeeej. Zoooo veel fruit geproefd, heel veel lekkers, maar niet alles smaakte even goed. De bananen en de ananas zijn hier trouwens delicious.
´s woensdags hebben we zelf een ring en armbandjes gemaakt, leuk geworden! En donderdag zijn we naar de watervallen geweest! was een erg mooi tocht die kant op en eenmaal daar, heerlijk gezwommen. Er stond alleen wel een redelijke stroming, waardoor we niet zonder hulp terugkonden komen.. In het gebied zijn trouwens vet veel palmplantages, voor de ¨bio brandstof¨, wat helemaal niet ecologisch is. maargoed.
Dan over het grote avontuur van vrijdag, tuben!! Je gaat dan met een grote rubberen band de rivier af. Ik had er best wel zin in, was erg benieuwd! Met de leraar en de gids gingen we die kant op. Onderweg vertelde de gids Diego waar hij bijna was overleden... uhhm ja.. maak me nog banger (want de rivier zag er best heftig uit..). Maargoed dat schijnt zonder zwemvest te zijn geweest, maar het stelde me nog steeds niet op mijn gemak. We stapten ook nog eens bij redelijke stroming het water op. Ik moet zeggen dat ik het echt eng vond en hoopte dat ik het snel leuker zou gaan vinden. Maar helaas... Eenmaal in het water vond ik het doodeng! Ik voelde me weerloos in die watermassa en had niet echt het idee dat het peddelen hielp. Om het nog ¨spannender¨ te maken, viel ik van de band af. Nou ik raakte echt in paniek, dus was erg hard aan het gillen en HEEEELP etc. Was heel erg bang om met mijn benen tegen een rots aan te gaan, wat opzich best aannemelijk was wat kon gebeuren.
Heb dus die dag goed de kracht van het water ervaren..
Uiteindelijk veilig de kant bereikt en de rest van de ¨rit¨ aan Patrick de leraar vastgezeten. Nog steeds vond ik het doodeng... En het duurde me daarom ook echt te lang..
Eenmaal ¨thuis¨ vertelde Roos, Merel en ik over het tuben aan de andere 4 meiden. Van hun hoorde we ook dat ze hadden gelezen dat tuben super gevaarlijk was als je niet wist wat je aan het doen was, eigenlijk dus een beetje zoals wij... want ik begreep maar de helft van de spaanse uitleg. het water stond ook nog heel erg hoog, wat ook gevaarlijker scheen te zijn. Tijdens het tuben had ik hier nog naar gevraagd, en ze zeiden echt bij alles dat het niet gevaarlijk was enzo. Yeah right.. maargoed het was een hele ervaring dat kan ik je vertellen! te extreem voor mij.. ´s avonds nog met de leraren empanadas gekookt en gedanst.
Toen was het zaterdags weer tijd voor de terugkeer naar Quito. Eenmaal daar kregen we weer een warm welkom aan uitlaatgassen.. Welcome back.
Lieve mensen, mijn tijd zit er al weer bijna op (heb niet genoeg geld mee). Van de week volgt het verhaal van de avonturen in de jungle! En hopelijk wat foto´s.
Adios!
-
27 Januari 2013 - 09:16
Jeannette:
Tjonge Anne wat een verhaal!
Wat maak je veel mee, je kan er straks wel een boek over schrijven.
Ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal
Liefs x -
27 Januari 2013 - 12:27
Rene:
Hoi Anne ,
je kunt niet zeggen dat je niets meemaakt .Het klinkt allemaal als indrukwekkende ervaringen, waar je nog wel even de tijd voor nodig hebt om alles te laten bezinken,have fub , ben benieuwd naar alle fot's kus van papseflaps
-
27 Januari 2013 - 14:03
Erika:
Jeetje zeg,.. never a dull day!
Erg leuk om te lezen.
beso grande! -
27 Januari 2013 - 19:46
Paige:
Wauw anne! Wat een spectaculair verhaal weer. Leuk leuk! En heerlijk dat fruit. Xx -
28 Januari 2013 - 10:30
Andrea:
Heel leuk om van je te horen Anne:) Maar ik wil niet de volgende keer lezen dat je bent gaan bungeejumpen waar het eigenlijk te gevaarlijk was of zo hé:P xxxx -
29 Januari 2013 - 12:40
Diana Stufken:
Hoi Annerieke,
Je reisverslagen gelezen. Toppie wat een avontuur! maar je geniet er zeker van. Succes verder. Ben net weer terug van buikoperatie die goed is verlopen. Maart/april hoop ik een donornier te krijgen. Zijn vorige week gebeld vanuit Nijmegen. Dus zal je mee daarna denk ik niet meer zien op de dialyse afdeling. Het ga je goed. -
30 Januari 2013 - 15:45
Sarah:
Je schrijft leuk Anne! Ga zo door dan kan ik nog lekker genieten van jouw enge-wilde-avonturen.
Dikkekus S.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
