Home sweet home
Door: Annerieke
Blijf op de hoogte en volg Annerieke
22 Maart 2013 | Nederland, Apeldoorn
De afgelopen tijd hebben jullie weinig van me gehoord, ik had het te druk met andere leuke dingen of had om eerlijk te zijn gewoon even geen zin om te schrijven. Maar hier volgen dan mijn avonturen van de laatste twee weken! Als het te lang wordt, splits ik het op in twee verhalen, leest voor jullie wat makkelijker, niet zo'n lap tekst, en ik heb het na 3 kwartier schrijven meestal ook wel gehad haha.
Na Cuenca ben ik richting Riobamba gegaan. En dat liep al meteen erg goed. Ik was een beetje moe en wou snel de bus in en toen heb ik mijn net gekochte panama hoed op het station laten liggen :(. Maargoed aangekomen in mijn hostel keek ik een beetje mijn ogen uit, mijn kamer zag er erug ouderwets uit en mijn bed moest nog opgemaakt worden met het beddengoed wat er volgens mij al een tijdje naast op het tafeltje lag. aangezien het al donker was besloot ik hier maar gewoon te blijven en in mijn lakenzak te gaan slapen. Omdat ik rammelde van de honger, maar me niet veilig in mijn uppie op straat voelde, ging ik bij de eerste de beste straateettent eten: lekkere vette niet uitgelekte patatten met wat sla en worst. heeeerlijk ongezond, maar nog best lekker haha. De volgende dag ging ik naar een indigenous markt in Guamote. (De naam sprak ik trouwens steeds verkeerd uit, dus niemand wist waar ik het over had als ik er naar vroeg. erg handig..). Maar daar aangekomen was ik meteen helemaal op mijn plek. ik ben namelijk dol op marktjes en helemaal als het typisch is. Alle mensen liepen in traditonele kleding en hadden een mooi hoed op, verder was er geen toerist te bekennen. heerlijk. uiteindelijk heb ik ook zo'n mooie sombrero gescoord en werd constant vriendelijk aangekeken met de hoed haha. Ik heb helaas geen goede foto's kunnen maken, want dat stellen de mensen daar niet op prijs. maar het zit gelukkig goed in mijn eigen hoofd. Die middag ging ik meteen door naar Baños. Een vriendin had een hostel aangeraden, waar vele andere backpackers zouden zijn. ik had echter alleen maar de naam van het hostel, geen adres.. Nou ging ik er vanuit dat de taxichauffeur me wel bij het goede hostel af zou zetten. Opzich deed ie dat ook wel, maarrr er leek toch iets niet te kloppen. er was geen kip te bekennen. wat nou vele backpackers? 's avonds in een cafe kwam ik er achter dat er een hostel was met dezelfde naam. handigggg. ik zat dus in het verkeerde. Na een gezellig avondje uit ben ik de volgende ochtend meteen van hostel veranderd, waar wél andere backpackers waren. Die dag begon eigenlijk meteen mijn eerste avontuur van Baños. het stikt daar van de outdoor activiteiten. In de ochtend was het tijd voor raften! Na uitgebreide instructies "sprongen" we de boot in en gingen we er vandoor. Aan het begin vond ik het doodeng, maar later superrrrr vet! En natuurlijk moet het mij weer overkomen, ik viel uit de boot en Jasmin op mij. Gelukkig werden we snel de boot weer in getrokken. pfoee dat ook weer overleefd. Na het eten van een heerlijk visje was het tijd voor de volgende activiteit. Canyoning. Ik vroeg me van te voren al af of het wat voor mij zou zijn, maar ik dacht, is een goede ervaring, gewoon proberen! Dus daar ging ik dan... Na 2 watervallen te hebben gehad vond ik het nog steeds niet echt leuk en wou ik er eigenlijk mee stoppen. Maar ik dacht na elke waterval weer, oke nog 1. Uiteindelijk heb ik ze allemaal gedaan, met als klapper op de vuurpijl: abseilen van een 45 m hoge waterval, 15 m met rots en 30 m vrij bungelend aan een touw. Nou ik was zoooooo zenuwachtig van te voren. ik stond te trillen van de kou, maar ook een beetje van de zenuwen. Maar uiteindelijk heb ik het maar mooi gedaan! Al keek ik tot de helft echt doodsbang. Wel weer mooi een overwinnen voor mezelf. maar of ik het weer ga doen? denk het niet..
Die dag hadden we trouwens een heel leuk clubje mensen bij elkaar, twee meiden uit Zwitserland en nog 2 mannen uit Canada. Die avond zijn we ook nog uit geweest, was een hele gezellige boel. Onverwachts ook nog een meisje tegen gekomen die ik van de Galapagos kende, wat is Ecuador toch klein haha. Na een korte nacht was het tijd voor het volgende avontuur, canopy, ook wel ziplining. Voordat we er waren leek het me doodeng. Maar bij de vraag wie er als eerste ging dacht ik, oke Anne gewoon doen. Dus zoeeeeef daar ging ik. Supeerrr vet, ook al haha. In totaal 6 lines gehad, variërend van lengte, hoogte en soms op zijn kop of als superman. Terug in Banos was het tijd voor een ander avontuur: het eten van cuy, oftwel cavia! Matthew had het al eens gegeten en Mozes wou het wel proberen, alleen de meiden durfde het niet aan. Ik waagde me aan een been. Lekker dat het was! Echt zo smaakvol. Ik bestelde daarom nog een stuk haha. Want wanneer zou ik het weer eten? Na dit heerlijke feestmaal heb ik gerelaxt. En ´s avonds zouden we naar een uitzichtpunt gaan over de stad én de vulkaan, met een bus. Eenmaal daar, hielden ze een heeel verhaal over uitgaan en voor wie je allemaal moet uitkijken. Nou ik snapte er echt niets van, ik dacht dat we naar de vulkaan zouden gaan!? Uiteindelijk nog de stad gezien, maar de vulkaan was nergens te bekennen, waarschijnlijk was het zicht te slecht. Toen kwam er helaas toch nog wat spanning die avond, op een verkeerde manier. Jasmin gleed naar beneden en Mozes dook er achteraan en vervolgens zag je niemand meer.. Ik was echt doodsbang! Weer heelhuids omhoog getrokken was Yasmin in een soort van shock en Mozes zat onder de schrammen en was zijn bril verloren. Maargoed het had slechter af kunnen lopen. De avond verliep dus niet echt zoals verwacht..
Zondags hebben we eerst uitgeslapen en toen zijn we gaan mountainbiken. De route richting de watervallen. helaas was het een route op de autoweg, niet heel spannend dus. Maar het uitzicht was wel prachtig. Veel groen en watervallen. Uiteindelijk bij waterval Pailon de Diablo aangekomen, waar we een heel stuk moesten lopen. Wow echt zooooo mooi! Wat een kracht zo'n waterval heeft zeg. Na al deze activiteiten van deze dagen waren we wel een beetje uitgeput, dus was het tijd voor de spa! Heeerlijk ontspannen. Alleen wij wisselde redelijk snel vergeleken de Ecuadorianen tussen het hete en het koude bad. Maar na een tijdje was het ook echt niet uit te houden! Omdat we die avond ervoor de vulkaa niet hadden gezien gingen we er die avond met de taxi heen. Waaaaaauw wat een prachtig en indrukwekkend uitzicht. Je zag gewoon de lava naar beneden stroming. Nooit gedacht zoiets ooit te zien. Na zo'n lange dag kun je je wel voorstellen dat ik helemaal gesloopt was. De volgende dag waren de anderen nog van plan om van een brug af te springen, swing jumping. Als groep. en aangezien ik ook bij de groep hoorde "moest" ik het ook doen. Nou dikke neus, dat gaat mij echt een brug te ver! Uiteindelijk zagen de anderen er ook van af, "te duur".
Na nog een heeeeerlijke chocolade empanada gescoord te hebben ging ik richting Latacunga. Daar die middag door de stad rondgeslenterd en de volgende dag zou ik aan een 2 daagse hike beginnen. Helaass, de volgende dag was ik ziek. In Banos heb ik te veel dingen gedaan en te weinig geslapen, met ziekzijn dus als resultaat.. De volgende dag voelde ik me iets beter, dus ging ik met 2 duitse meiden en een Ecuadoriaan toch op stap. We gingen alleen naar het kratermeer Quilotoa toe, niet nog een verdere wandeling. Maar dat was zwaar genoeg moet ik zeggen! Helemaal voor dat moment. De weg naar beneden ging prima, maar omhoog. Pfoe zoooo stijl! En het meer lag op 3800 meter hoofte wat het natuurlijk ook niet makkelijker maakte. We hadden geluk dat we mooi optijd waren, wij hadden een prachtig uitzicht, het was helder weer. maar de weg ophoog was het mistig en toen kwamen er juist vele mensen naar beneden. pech! In Quilotoa zouden we worden opgehaald door een taxi. die vind je daar niet zomaar. deze was alleen wel erugg laat, en er ging nog maar 1 bus richting Latacunga, whoeps. Maar gelukkig waren we net op tijd, de taxi bleef de bus achtervolgen en toen hup de bus in en go! De volgende dag ging ik met Vera, en nog 3 Ecuadorianen naar een markt in Saquisili. De markt in Guamote is moeilijk te overtreffen, maar ik heb me hier ook vermaakt hoor. Heerlijke llapingachos, soort aardappeltortilla, gegeten, en twee heerlijk dikke truien gekocht. Ready to survive The Netherlands! Na het shoppen ging mijn reis verder naar Quito. Ik twijfelde om in het historische centrum te verblijven of the mariscal (toeristischer). Aangekomen in mariscal meteen spijt, zo niet sfeervol. maargoed veranderen had ik ook geen zin meer in. In mijn hostel sliep ik met wel weer 5 anderen meiden op een kamer, lekker zooitje dus. Vrijdags ging ik met een Ecuadoraanse vriend op stap, naar het kratermeer "la Mica". alleen de weg er naar toe was al prachtig. Het meer ligt in het National park Antisana, wat ook een vulkaan is. Het was echt zo mooi, uitgestrekt en een kip te bekennen, ik genoot van de rust. Omdat het op zo'n 4 km hoogte lag, was het hier ook erug koud,ondanks dat ik me dik had ingepakt.. Die avond ging ik weer op tijd mijn bed in, want sinds Banos ben ik eigenlijk constant aan het kwakkelen. Zaterdag was het shopdag!! We gingen naar Otavalo, wat de grootste indigenous markt is in zuid amerika. het kan dan wel de grootste zijn, het is nog niet meteen de sfeervolste. maarrrr ik ben er wel flink geslaagd, allerlei souvenirs gekocht en wat leuks voor mezelf. En het afdingen wat ik de laatste weken heb geleerd kwam hier ook goed van pas :)! In de bus trouwens nog met een Ecuadoriaan gepraat, die trouwens ook duits kon, erg vreemd! En hij vertelde wat over hoe het er aan toe ging in Ecuador wat relaties betreft. Volgens hem had 60% van de vrouwen jonger dan 20 een kind... Daarom trouwen de mensen daar ook zo vroeg en vervolgens gaan ze vreemd. Klinkt gezellig toch? ahum.
Maargoed. Die avond had ik nog een BBQ in het hostel. we moesten echt filnk geduld hebben voordat het eten klaar was.. En honger en moeheid is bij mij een slechte combi moet ik zeggen.. Omdat het regende BBQ we binnen, waardoor natuurlijk het oorverdovende brandalarm afging.. Maar na het wachten en het gepiep overleefd te hebben, hebben we wel heerlijk gegeten! Ik kwam ook nog met een Nederlands meisje in gesprek. Maar we kwamen er pas achter dat we beide Nederlands waren toen ik haar naam vroeg, namelijk Annemieke. typisch Nederlands. haha. De volgende dag gingen we samen naar Mitad del Mundo, oftewel de evenaar. Nou zijn er eigenlijk "2". één is het beeld en de echte toeristische attractie en hier wordt ook echt gedaan alsof je op de evenaar bent. Ik wist alleen dat er ergens anders een ander museum moest zijn waar je allerlei proefjes kon doen en je écht op de evenaar was. Hier werd alleen weinig aandacht aan besteed. Uiteindelijk hebben we het gevonden! We kregen hier een interessante rondleiding en hebben daar wat testjes en proefjes gedaan die je alleen op de evenaar kon doen. Zo moest je proberen te balanceren met je ogen dicht, lopend. Nouuu lastig dat het was! je wordt de ene keer naar het noorden en de andere keer naar het zuiden getrokken. Verder heb ik een ei op een spijker gelegd, waar ik zelfs een diploma voor heb gekregen haha! Terwijl iedereen er heel lang over deed, lag mijn ei er binnen 10 seconden op, talent? Met grote spijt was ik alleen mijn paspoort vergeten, dus heb ik geen stempel dat ik bij de evenaar ben geweest. en ohjaa mijn batterij van de camera hield er ook net mee op bij de proef met het waterputje. Net op het moment dat het water recht naar beneden stroomde ging de camera uit.. Helaas.
Na een laatste interessante dag was het maandag weer tijd om naar huis te gaan. Alles paste trouwens verrassend genoeg in mijn tas! Met gemak. En dat terwijl ik zoveel had geshopt. Mijn reis is verder goed verlopen en ben heelhuids met alles aangekomen in Nederland. Ik kreeg alleen bijna 1 souvenir niet mee in Ecuador. Het was een muziekinstrument van hout, waar in waarschijnlijk balletjes in zaten. En tja dat kan natuurlijk van alles zijn?! maar ik kreeg het mee :). Met mijn hoedje heb ik trouwens ook veel succes, de mensen vinden het erg leuk aha. En ik heb ook geen 40 dollar hoeven te betalen om het land uit te kunnen. Meevaller, mag ook wel eens na alle dingen die ik ben kwijt geraakt en eventueel is gejat!
Aangekomen in Amsterdam moest mijn familie trouwens wel even goed kijken of ik het was haha. Ze verwachtten een rode jas, maar daarvoor in de plaatst kwam ik met een dikke trui en een mooi hoedje de deuren door. Gelukkig mocht ik nog wel mee naar huis.
Ik moet zeggen dat ik het opzich wel weer prima vind om thuis te zijn. Ik ben namelijk nog steeds niet helemaal topfit en ik denk dat mijn energie toch wel een beetje op was. De laatste twee weken wilde ik gewoon nog teveel doen..
Lieve mensen, ik hoop dat jullie een beetje van mijn verhalen genoten hebben! Helaas komt er nu toch echt een einde aan. De foto's houden jullie alleen nog van me tegoed!
Hopelijk zijn er nu meer mensen van plan om een mooie reis te maken. Ik heb in ieder geval al weer een hoop andere ideeën!
-
22 Maart 2013 - 17:30
Rene:
e n hoop ideeën?? eerst maar eens een vak leren , huppa studeren nu !!ahaha .
Mooi verslag Anne ,
geen wonder dat je ziek werd , want al die activiteiten halen je laatste restjes energie wel weg.
en dan is het gewoon , home sweat home /
Maar een megagrote ervaring rijker ,
Ben wel benieuwd wat de volgende bestemming gaat worden
XX paps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley