Terug op het vaste land

De Galapagos heb ik weer gelaten, terug op het vaste land. Of ik er blij mee ben weet ik nog niet. Ik was opzich wel weer toe aan een nieuwe omgeving met nieuwe avonturen. Maar eenmaal aangekomen in een drukke stad verlangde ik toch al weer snel naar de rust toe.. Maar daar zo meer over. eerst nog over mijn laatste dagen op de Galapagos!

Ik heb mijn laatste dagen alleen doorgebracht op Isabela, een heerlijk rustig eiland. Ik had nog tijd genoeg om Santa Cruz te bezoeken, maar ik genoot wel van de rust. Santa Cruz is veel toeristischer.
Die maandaag had ik een rustig dagje voor mezelf gepland, daar was ik wel even aan toe. Alleen erg rustig was het niet... Ik ben helemaal naar The Wall of Tears gelopen, wat zo´n 4 uur duurde.. Maar ik genoot dan ook van de prachtige omgeving en ging elk zijpaadje in wat er was. De een ging naar een mooi strand, de andere naar mooi uitzichtpunt, en weer een ander naar een lavatunnel. Ik ben dus elk paadje in geweest, behalve 1, omdat ik snel bij de muur wou zijn. En daar had ik die middag meteen spijt van. Dat scheen natuurlijk het mooiste plekje te zijn! een mangrove, waar je ook kon zwemmen, zo naar een ander meertje. baalde er wel van, maargoed niets aan te doen! genoeg andere mooie plekken gezien. Aangekomen bij de Wall of tears was ik eerlijk gezegd erg moe, ik liep ook constant in de volle zon. Dus daar heb ik rustig op een bankje gezeten en genoten van het uitzicht. Op de terugweg had ik muziek op, flink tempo erin en was ik binnen 1,5 uur weer terug! uitgeteld. Aan het einde van de middag begon er nog een Ecuadoriaan tegen me te praten, een gids, hij vroeg of ik Flamingos wou zien en of ik met hem mee wou. Nou ik dacht, waarom niet, die wil ik wel zien! Nu heb ik er ook heel veel gezien. maar helemaal slim was het niet om met hem mee te gaan, het was namelijk in een afgelegen gebied, er was niemand en ik kende hem niet, en op de terugweg wat het ook nog eens donker. Eigenlijk zo niets voor mij om dat te doen.. Onderweg werd het me wel duidelijk dat hij me wel zag zitten. kreeg vele complimenten en hij vroeg wat ik van Isabela vond en zei dat ik er wel langer kon blijven als ik wou, met hem. Yeah right.. Hij was voor de rest verder hardstikke vriendelijk hoor, en accepteerde ook mijn duidelijk afwijzing. maargoed toch was ik blij veilig te zijn teruggekomen.

OHja ook heel handig op Isabela, er is geen pinautomaat... Dus je moet alles cash meenemen! Laat ik nou net voor vertrek problemen hebben met het pinautomaat... Maar gelukkig heb ik geld kunnen lenen van de organisatie.
De volgende dag begon rustig, ik heb een korte wandeling gemaakt in een mooie omgeving richting de schildpadden. In de middag ging ik snorkelen bij La tintoreas. Was ook weer erg mooi, weer schildpadden, vissen en haaien gezien. Ennn pinguins! en blue foot boobies, die blijven leuk! Na het snorkelen gingen we naar een klein eilandje waar het stikte van de zee leguanen. Het landschap was verder ook bizar, zwart wit.
In de avond gaan we hier trouwens vaak naar een leuke barretje, aan het strand, er hing hier altijd een hele relaxte sfeer! Er hing daar trouwens ook een koord om over heen te lopen. ik heb enkele pogingen gewaagd, maar niet echt geslaagd.. En het zag er nog wel zo makkelijk uit bij de locals..
De volgende dag was het tijd voor de klim naar de vulkanen Sierra Negro en een ander vulkaan waar ik de naam al weer van ben vergeten.. Het landschap was echt adembenemend mooi, bizar, maanachtig. Tijdens de wandeling nog veel aan de klets met een vrouw uit Quito. Omdat we zoveel kletste liepen we iets minder door. maar gelukkig waren er nog een paar schildpadden achter ons, dus waren we niet de langzaamste.
Die avond nog uit geweest met een aantal mensen in een wel erg bezette club haha. nee heel rustig en schattig aan het strand.
Donderdag weer rustig aangedaan, een wandeling naar een mooi strand gemaakt en daar gechilld. In de middag werd ik alleen gezandstraalt dus, hup weer terug naar mijn hotel. Die avond nog met een aantal ecuadorianen op straat gepraat, wel grappig zo allemaal onverwachts en goed voor mijn spaans. Die avond vroeg mijn bed in, want vrijdags ging mijn boot al om 6 uur richting San Cristobal. Die dag ook maar eens wat souvenirs gekocht, want dat had ik de afgelopen 2 maanden eigenlijk nauwelijks gedaan. Vrijdagavond was het de laatste avond met Merel, Diede, Mario, Alexandra en Pablo. Dusss hebben we de avond gezellig samen doorgebracht. Zaterdag was weer een reisdag, namelijk naar het vaste land! Ik vond het best wel een beetje spannend, omdat ik vanaf nu alleen zou reizen (maar mijn ervaring is al dat je onderweg wel weer mensen ontmoet). In Guayaquil geland meteen in een gezamelijkte taxi gesprongen en op naar Cuanca! Als ik de bus had genomen, moest ik waarschijnlijk een nacht in Guayaquil blijven, en dat wou ik niet. Weer een dag extra in Cuenca! De rit naar Cuenca was prachtig, door een mooi berglandschap met meren. Over een paar dagen ga ik hierna terug voor een mooie wandeling! Cuenca zelf is trouwens ook erg mooi, maar wel weer een grote stad, dus druk... Zondags heb ik al meteen een hoop bezocht, kerken, pleintjes, winkels, museum. Ohja o.a. een museum over de panama hoed. En heb ik er meteen eentje aangeschaft, want ik vind ze zo leeuk. wil er wel nog een haha. De kerken waren tijdens het bezoek overvol, omdat het natuurlijk zondag was wat kerkdiensten betekent.
´s maandags was de planning om een aantal musea te bezoeken. uiteindelijk maar naar 1 geweest omdat de andere 2 dicht waren.. in het Museo arte de populares waren vele maskers, uit verschillende landen. erg leuk om te zien! het museum over de inca´s was dus dicht, wat ik erg jammer vond, leek me erg mooi! Omdat ik na al dat lopen wel wat rust wou en ik toch nog een ´lege´ middag had ging ik naar het nabijgelegen Banos, naar een spa. Zou dat was even lekker ontspannend! Het was alleen wel een hoog bejaarden gehalte maargoed. Omdat ik in de avond graag ook de stad wou zien, maar niet in mijn uppie wou lopen, nam ik heel toeristisch de toeristen bus. haha, op en top toerist! De meeste plekken had ik al gezien, maar in het donker en al de verlichting is het toch een hele andere sfeer.
Dan over deze ochtend, die begon een beetje apart.. Ik was rustig een kaart aan het schrijven, toen ik werd verstoord door de vrouw des huizes, er was telefoon voor mij. Wie zou dat toch zijn? maar weinig mensen weten dat ik in dit hotel verblijf. Aan de andere kant van de lijn begon iemand in het spaans tegen mij te praten, wat ik eigenlijk helemaal niet verwachtte. Of ik met hem wou gaan lunchen? Uuuhm tja, wie ben jij dan? Jaaa we hebben gisteren gepraat in Banos. Ohja! dat waren er echter met zo veel, en zijn naam zei me ook niets. Aangezien het gisteren een hoog bejaarden gehalte was, verwachtte ik geen knappe man. helaas. maargoed wel een grappig begin van de ochtend.

Het is weer tijd om mijn spullen te pakken, dus adios amigos! hasta pronto! En geniet van het mooie weer!